Duruşumuz Belli Olsun!

 

Derdimi dermanın sahibine açarım,
Kendini Rab sananlar ırgalamaz beni!

Zulmü durduramazsam yanından kaçarım,
Şeytanın askerleri dost bilemez beni!

Zorbalığı hak sananlara çok şaşarım,
Yalancı şahit gibi alamazlar beni!

Zulmü durduramazsam bari bağırırım,
Dutlu bülbül gibi susturamazlar beni!

Mazlumları görünce düşer kanatlarım,
Zalim nutuklarla uçuramazlar beni!

Bir garip aciz kulum çoktur günahlarım,
Rabbimden izinsiz kurtaramazlar beni!

İstanbul 2019




Oğlum

 

Bu ikinci aşk olsa gerek,

Hasretinle yanıyor yürek,

Ne de çok özledim, severek,

Sana sarılmayı oğlum.

*

Asker olmak zor değil bana,

Hiç hasretim olmasa sana,

Yanaklarından kana kana,

Öpmeyi isterim oğlum.

*

Baba diyen güzel sesini,

Hızlı hızlı hoş nefesini,

Saçının her bir tanesini,

Özlemişim a canım oğlum.

*

Yine yaramazlık yapsan da,

Bilmeden kalbimi kırsan da,

Sen beni hiç anlamasan da,

Seni çok seveceğim oğlum…

 

…..

Ankara 2002

 




Sigara Denilen Meret

Şeytanın kardeşleridir diyor,

Kur’anda israf edenler.

Bende biliyorum diyor,

Hala sigara içenler.

*

Yaktığı sigara değil,

Hayatıdır o, içenin,

Soluduğu hava değil,

Sade zehirdir çekenin.

*

Dert, sıkıntı, hep bahane,

Yararı mı var, bir defa?

Bence hepsi bir divane,

Denilen nefsi müdafaa.

*

Verilen o emaneti,

Zevk uğruna harcıyorsun.

Veren varsa nasihati,

Sana ne! Benden diyorsun.

*

Bırak artık cehaleti,

Aklını getir başına.

İyi kullan o nimeti,

Acı gencecik yaşına.

 

…..

Kırklareli 02.12.1990

 

* Lisedeyken sigara içen arkadaşlarıma kızıp bu şiiri yazmıştım.

 

 




Geceler

 

Geceler, ana gibi kucaklayan,

Karanlıklar, nice sırlar saklayan,

Bir tek o var, bana beni okuyan,

Geceler benim! Benimle acı duyan.

*

Kitap gibi, karanlığı okutan,

Gözyaşımı örtüp, elimden tutan,

Her şeyi, herkesi, tavizsiz yutan,

Geceler benim! Bana huzur satan.

*

Yalnızlık acısı, onunla yalan!

Düşmandır geceye, kendini salan.

Ve zayıf ışıklar, gittikçe solan;

Geceler benim! Bana tek dost kalan.

*

Bir ihtişam, kıyamet gibi yaman!

O’nun malıdır, sessizce geçen zaman.

Ümitler minik, gerçekler kocaman;

Geceler benim! Özümde eleman.

*

Bir hareket, o güne hazırlanan,

Ama bir çoklar var, hala aldanan.

Olsa da cahilce sözlere kanan;

Geceler benim! Benimdir yaşanan.

Geceler benim! Gafletten ayıran.

Geceler benim! Ölümü anlatan.

Geceler bizim! Haşri hatırlatan.

Geceler bizim! O’nu doğrulayan.

Geceler bizim!

Geceler…

 

….

Kırklareli 07.01.1991

 




Sözde Müslüman

 

Ben bir müslümanım,

Dışım kirli ama, içim temiz!

Kafama göre takılırım;

Bazen namaz, bazen faiz!

*

Şeriat mı dedin, oda ne?

Senden daha dindar yok mu?

Küfür taarruzda, bana ne?

Benden başka mü’min yok mu?

*

Fazla derinlere dalmam,

Kara yobaz değilim!

Zalimlere ses çıkarmam,

Hiçte aptal değilim!

*

Bazen suyum olur şarap,

Sonra derim: Affet Ya Rabb!

İşin aslı gerçek adım;

Ben bir “Sözde Müslümanım”!

 

….

Kırklareli 25.08.1990

 




Umutlar

 

Bir “ben” arıyorum,

Gereksiz konuşmayacak.

Bir “kalp” istiyorum,

Gaflete hiç dalmayacak.

*

Bir “gün” özlüyorum,

Haramın olmadığı.

Bir “söz” diliyorum,

Küfrün barınmadığı.

*

Bir şey bekliyorum,

Nefisler azmasın.

Mü’minler! Diyorum,

İslam’ı bozmasın.

 

….

Kırklareli 21.08.1990




Özlem

 

Gül cemalin yadıma düşende,

İçim yanar,  yüreciğim burkulur.

Bir çift görsem etrafımda gezende,

Özlem hançer olur ciğerime sokulur.

***

Geçsin saatler bir an önce,

Dayanamıyor insan sevince,

Acılar elbet bir gün bitecek,

Gül goncamı birden görünce…

***

Yüreğim bir yudum, hasretim bir umman.

Özenerek korudum, sana sevgim kocaman.

***

Dağlar başında, tipi boranda,

Soğuk vurduğunda senle avunurum.

Gece çökünce, elem gelince,

Hüzünlenince senle avunurum.

……

Ankara 2002




Zamanın Hikayesi

 

Hedefimizdir batı,

Bu yoldan hiç şaşmayın (!)

Bozup maneviyatı,

Çizmeyi hiç aşmayın!

Değil ki bize pislik,

İlim, teknik fen gerek.

Her türlüsü rezillik,

Bu mü’mine ne gerek?

Otuzuna varmış yaşı,

Bir rek’atlık namaz yok!

Sen gelde bu ayyaşı,

İnsan kılığına sok!

Hep hor görülen insan,

Şu dünya zindanında,

Sözde o da insan;

Şeytan var vicdanında!

Yalnız paran içinse,

Gösterdiği kardeşlik.

Düştüğün fakirlikse,

Yapacağı kalleşlik!

Tutsaklık giydirilir,

Şöhret diye kadına.

Onun ismi bellidir,

Kimse bakmaz adına.

Şeytanın ortağıdır,

O kılıklı insanlar.

Onlardan çok saygındır,

Tüm aptal hayvanlar!

Cennetiniz bu dünya,

İyi değerlendirin.

Zira öteki dünya,

Olmaz bu kadar serin!

Yalnız bir şişe yeter,

Eder seni madara.

Bu bir çoğundan beter,

Ah birde şu sigara!

Hangi baştadır aklın?

Her zaman gaflettesin.

Allah’tan olmaz saklın,

Neyi gizlemektesin?

….

05/12/1990 Kırklareli