Geceler, ana gibi kucaklayan,
Karanlıklar, nice sırlar saklayan,
Bir tek o var, bana beni okuyan,
Geceler benim! Benimle acı duyan.
*
Kitap gibi, karanlığı okutan,
Gözyaşımı örtüp, elimden tutan,
Her şeyi, herkesi, tavizsiz yutan,
Geceler benim! Bana huzur satan.
*
Yalnızlık acısı, onunla yalan!
Düşmandır geceye, kendini salan.
Ve zayıf ışıklar, gittikçe solan;
Geceler benim! Bana tek dost kalan.
*
Bir ihtişam, kıyamet gibi yaman!
O’nun malıdır, sessizce geçen zaman.
Ümitler minik, gerçekler kocaman;
Geceler benim! Özümde eleman.
*
Bir hareket, o güne hazırlanan,
Ama bir çoklar var, hala aldanan.
Olsa da cahilce sözlere kanan;
Geceler benim! Benimdir yaşanan.
Geceler benim! Gafletten ayıran.
Geceler benim! Ölümü anlatan.
Geceler bizim! Haşri hatırlatan.
Geceler bizim! O’nu doğrulayan.
Geceler bizim!
Geceler…
….
Kırklareli 07.01.1991